بهشت وجهنم 1 2 3 4 5 محمدرئيسى بازدید : 109 شنبه 05 شهریور 1390 نظرات (0) برچسب ها ﺭﻭﺯﯼ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺖ" :ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ! ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﻡ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺟﻬﻨﻢ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ،" ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻭ ﺩﺭﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ،ﻣﺮﺩ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺩﺭﺳﺖﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺍﺗﺎﻕ ﯾﮏ ﻣﯿﺰ ﮔﺮﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﯾﮏ ﻇﺮﻑ ﺧﻮﺭﺵﺑﻮﺩ، ﮐﻪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪﺩﻫﺎﻧﺶ ﺁﺏ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺰﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻻﻏﺮ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﻭﻣﺮﯾﺾ ﺣﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻗﺤﻄﯽ ﺯﺩﻩﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﻗﺎﺷﻖﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻭﺻﻞﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﻇﺮﻑﺧﻮﺭﺵ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻗﺎﺷﻖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ،ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎ ﺍﺯﺑﺎﺯﻭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻗﺎﺷﻖ ﺭﺍ ﺩﺭﺩﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﺒﺮﻧﺪ.ﻣﺮﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻭﻋﺬﺍﺏ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻔﺖ:"ﺗﻮ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ، ﺣﺎﻝ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻬﺸﺖﺍﺳﺖ،" ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻌﺪﯼ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ، ﺁﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻣﺜﻞﺍﺗﺎﻕ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻮﺩ، ﯾﮏ ﻣﯿﺰ ﮔﺮﺩ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻇﺮﻑﺧﻮﺭﺵ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺰ، ﺁﻧﻬﺎﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺗﺎﻕ ﻗﺒﻞ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺎﺷﻖ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻪﺑﻠﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﻗﻮﯼﻭ ﭼﺎﻕ ﺑﻮﺩﻩ، ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ،ﻣﺮﺩ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ" :ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻢ؟،"! ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ" :ﺳﺎﺩﻩﺍﺳﺖ، ﻓﻘﻂ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ،ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ؟ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻏﺬﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ ﻃﻤﻊ ﮐﺎﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻗﺒﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ"!ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﺑﻪﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ، ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﯿﺴﯽﻣﺼﻠﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ،ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﻓﺎﺕ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﯿﺰﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ، ﮔﻮﺍﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﻡ ﺁﺧﺮ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺍﻋﺼﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﮐﻪ ﺑﻪﻫﻤﻨﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ، ﮐﻪﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯾﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺪﺍ)ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺍﻟﻬﯽ( ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.+ ,
ارسال نظر برای این مطلب متن شما نام آدرس سایت ایمیل کد امنیتی ارسال نظر خصوصی فقط برای نویسنده ذخیره مشخصات
وصيتهاي امام على (ع)
